สวัสดีค่ะ นางสาวอาสมาต หะยีกามา (ยูอา) ก่อนอื่นต้องขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีมากๆที่ทำให้ยูอาได้อยู่ในกองทุนฯที่มีเกียรติและเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างอนาคตให้หนูนะคะ เทอมนี้ก็จะเข้าเทอม2ของปี3 แล้วค่ะ อีก 3 เทอมนี้ก็จะจบปี 4 แล้ว ทุกครั้งที่นึกถึงกองทุนฯก็จะถึงนึกถึงคำขอบคุณอยู่เสมอเพราะการได้รับทุนค่าธรรมเนียมเรียนนี้มันมีค่ามากสำหรับหนู มันทำให้คนๆหนึ่งไม่ต้องมีหนี้มหาศาลก่อนทำงานเลย ถึงแม้ยังมีหนี้กองทุนเพื่อการศึกษา(กรอ.) อยู่บ้างเพราะกู้ค่าครองชีพไว้ แต่การที่หนูได้ทุนจากกองทุนทำบุญวันเกิดมันทำให้แบ่งเบาภาระได้เยอะมากจริงๆค่ะ และตอนนี้หนูก็วางแผนอนาคตไว้คร่าวๆว่าหลังจากจบหนูก็ทำงานในสายงานของตัวเองและชดใช้ทุนกรอ.ให้หมดภายในไม่เกิน 4 ปี เพื่อไม่ให้ตัวเองมีภาระที่ขึ้นชื่อว่าหนี้สิ้นค่ะ ขอขอบคุณที่มอบโอกาสและสิ่งที่ดีเข้ามาในชีวิตหนู

                      ตั้งแต่หนูได้อยู่ในกองทุนฯได้รับความรู้จากกองทุนฯหลายๆอย่างที่สอนทักษะชีวิต ทุกวันนี้หนูจดบันทึกรายรับรายจ่ายทำให้หนูได้เห็นภาพรวมว่าตัวเองหมดไปกับอะไรเยอะ ควรลดค่าใช้จ่ายส่วนไหนบ้าง และแต่ละเดือนหนูสามารถจ่ายค่าน้ำไฟ ของใช้ส่วนตัว และค่าอาหาร รวมกันแล้วหมดไปไม่เกิน 3,000 บาทต่อเดือนตลอดค่ะ การที่ได้ผ่านเทอม1ของปี3มาได้ หนูถือว่าเก่งมากๆแล้วค่ะที่ตัวเองอดทนและตั้งใจเต็มที่กับการเรียนขนาดนี้ เพราะมีช่วงวิกฤตช่วงเดือน สค.-พย. ที่ผ่านมาทุนกรอ.ได้ดำเนินการให้เงินค่าครองชีพล่าช้ามากๆ ซึ่งปกติทุกเทอมจะได้รับตั้งแต่เดือนสิงหาตลอด แต่เทอมนี้เพิ่งได้รับเดือนธันวาคม และทางกองทุนกู้ยืมก็ทบให้ทั้งหมดค่ะ ช่วงที่ค่าครองชีพไม่เข้าบัญชี หนูเดือดร้อนมากเพราะปกติเจือจุนตัวเองด้วยค่าครองชีพกรอ.ตลอด ไม่ขอเงินทางครอบครัวเลยเพราะพวกท่านก็ทำงานได้ไม่มากนัก เคยมีแวบหนึ่งว่าอยากออกมาทำงานแล้ว แต่ก็ต้องตั้งใจเรียนอีกไม่กี่เทอมก็จะจบและได้ทำงานสมใจค่ะ อยากทำงานพาร์ทไทม์แต่อยู่ลำปางมีอุปสรรคหลายๆอย่างจึงล้มเลิกไป ได้โพสต์ขายรองเท้าแต่ก็ไม่ค่อยได้มากนัก ช่วงวิกฤตนั่นหนูพยายามประหยัดมากๆ และเงินไม่พอจริงๆแต่มีเพื่อนที่ดี ให้หนูยืมเงินใช้  และช่วงเดือนธันวาที่ได้เงินค่าครองชีพมาหนูก็ได้คืนเงินให้เพื่อนและจ่ายค่าหอปี3 เทอม2 ไปเรียบร้อยตอนนี้หนูรู้สึกโล่งที่ตัวเองพยายามไม่เครียดกับมันมากนัก

                  หนูเชื่อมันมีทางออกของมันอยู่แล้วและเหตุการณ์ครั้งนี้รู้สึกตัวเองโชคดีที่มีคนดีๆอยู่ในชีวิตเต็มไปหมด และเห็นค่าของการที่ไม่เป็นหนี้สิ้นด้วยค่ะ การมีหนี้สิ้นมันทำให้เราอยู่ไม่สุขมันรู้สึกติดค้างอยู่ตลอดเวลาเราจึงไม่ควรใช้ชีวิตเริ่มต้นด้วยการเป็นหนี้สิ้น ในอนาคตหนูคิดว่าตัวเองจะเป็นคนหนึ่งที่ใช้เงินบริหารเงินเป็นค่ะ มีน้อยใช้น้อยมีมากใช้ให้แค่พอประมาณมีเงินเก็บออมให้ได้ค่ะ และในอนาคตหนูอยากเป็นผู้ให้บ้างหนูคิดว่าเงินที่หนูทำงานมาเองได้จะส่งผลให้เกิดประโยชน์สูงสุด เริ่มต้นการให้แก่พ่อแม่และให้ไปต่อเรื่อยๆจนถึงผู้ด้อยโอกาสที่ควรได้รับมันเหมือนกัน นี่เป็นเป้าหมายสำคัญอย่างหนึ่งของหนูเลยค่ะ และเวลาที่เหลือที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์หนูก็จะพยายามค้นหาและฝึก สร้างทักษะของตัวเองต่อเรื่อยๆค่ะมีหลายอย่างที่ตัวเองยังขาดทักษะในที่นี้ค่ะ

และสุดท้ายนี้หนูก็อยากขอบคุณอีกครั้ง ขอบคุณทุกๆสิ่งอย่างและทำให้หนูได้เติบโตในรั้วมหาวิทยาลัยมากับกองทุนทำบุญวันเกิด ขอให้พระเจ้าตอบแทนพี่ๆให้มีความมั่นคงในด้านต่างๆยิ่งขึ้นนะคะ รักและเคารพทุกคนในกองทุนฯจากใจจริงค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

                                                                                                                                                           ผู้ที่ได้โอกาสจากผู้ใหญ่ผู้มีพระคุณ

                                                                                                                                          นางสาวอาสมาต หะยีกามา – ยูอา